Poezja i filozofia w wierszu Norwida “Pielgrzym”
Nad stanami jest i stanów-stan,
Jako wieża nad płaskimi domy
Stercząca w chmury…
Wy myślicie, że i ja nie Pan,
Dlatego, że dom mój ruchomy
Z wielbłądziej skóry…
Przecież ja? aż w nieba łonie trwam,
Gdy ono dusze mą porywa,
Jak piramidę!
Przecież i ja? ziemi tyle mam,
Ile jej stopa ma pokrywa,
Dopokąd idę!.
Piekny wiersz i fotka.
Dziekuje
Wiersz piekny ale trudny
Wymaga zastanowienia wedlug mnie
Owszem wymaga zrozumienia.
Wspanialy wiersz. Norwida w ogole bardzo lubie…
Ja pozno sie do niego przekonalam
W szkole nie bardzo za nim przepadalam
Az kiedys odkrylam filozofie w jego wierszach niektorych
Na mnie dzialal nastroj. W szkole niemal go nie bylo…
Ja bym się wypowiedziała ale nie rozumiem tego wiersza, a poza tym nie przepadałam nigdy za Norwidem, choć jego poezje nawet mam 
Zdjęcie fajne!
Dziekuje
Ja wlasnie wczoraj zobaczylat twoje zdjecia i bardzo mnie cieszy ze je tu wstawiasz
Nad kazdym chwile sie zadumalam, ale nie potrafie opisac swoich odczuc
A mnie , jak juz chyba wspoomnialam interesuje teraz wszystko co mozna zobaczyc z pozycji filozofii tak literatura jak i fizyka kwantowa