“Fotografia monochromatyczna – rodzaj fotografii polegający na utrwalaniu obrazu przy pomocy tylko jednego koloru substancji barwiącej. Najczęściej jest to fotografia czarno-biała w postaci nieprzetworzonej lub barwiona – np. sepia.”
“Zgodnie z zasadą postrzegania wzrokowego, nasze oko zawsze ucieka w kierunku najjaśniejszego punktu na płaszczyźnie. Jeśli więc mamy zamiar wydobyć taki element na zdjęciu, lepiej posłużyć się zdjęciem czarno-białym.Zdjęcie czarno-białe o wiele bardziej wydobywa emocje na ludzkich twarzach. Dlatego tak chętnie jest stosowane w portrecie…”
A zdjecia pozniej dostepna technologia ORWO przypominają kawalki splowialego papieru. Nawet przezrocza nie wytrzymuja proby czasu
A czarno białe klisze po zeskamowaniu i niewielkich poprawkach maja się dobrze
Choc ciekawa jestem czy zdjecia, ktore zapodal kolego to efekt siedzenia w ciemni czy przy komputerze?
Ach!To ostatnie zdjęcie jest CUDOWNE!!!To jest właśnie coś co wręcz kocham!
Podchodzę do tego emocjonalnie, intuicyjnie…Nie jestem fachowcem ale…po prostu wielkim fanem czarno białej fotografii.Podobnie jak w wielu przypadkach, czarno białego kina.
Jednak są i tu rzeczy których bym sobie w pokoju nie powiesił.I do takich należy to drzewo, ze wstępniaka.
ORWO to przypadek specyficzny.To tak jakby nasza Arizonę czy Odrę,nazwac na poważnie,jeansami. Kolory w sam raz pod"Telefon 110"
A jeszcze gorzej było z taśmami magnetofonowymi które tak budziły głowice ze nie dało się jednej płyty nagranej,wysluchac bez zażenowania pod koniec…
Kawa kolumbijka w tasmotece
I to bylo pinkne.Natomiast gesta rozpacz człowieka ogarniała gdy brał do ręki gazetę i ani literami zdjęć nie dawało się w ogóle przeczytać/obejrzeć…
Zmieniło się to gdy do głosu doszła technika offsetowa…Śledziłem to właśnie z uwagi na zdjęcia bo na albumy było mnie stać dopiero wiele lat potem
Nie ma się co dziwić, ponieważ produkcja tych taśm Stilonu w Gorzowie była przykrywką dla tamtejszej fabryki broni, podobnie, jak Łucznik w Radomiu. ORWO to ścisła kooperacja z NRD.
Jako ciekawostkę podam, że za pomocą tej techniki pokolorowano film Wajdy z 1959 r Lotna. Licencję tej produkcji kupili tanio od niemieckiego giganta BASF, który pozbył się nieudanego produktu w fazie eksperymentalnej.
Miałem kilka tych taśm i, faktycznie, były do dupy. Po kilku razach głowica do czyszczenia. Żeby było śmieszniej, to reklamowali, że taśmy te są samoczyszczące.
Dla mnie to dosyć wyszukane ujecie…
Ja wolę codzienność z uchwyconymi ludzmi.Nagle i bez pozowania.
I nie przestaje mnie fascynować,ile można wydobyć,jedynie z dwóch podstawowych barw…
Kolory w sam raz pod"Telefon 110" 
