Kiedys ukazywala sie plyta"Going For The One",wydawalo sie ze to moze byc katastrofa w dobie punkowych szaleństw.
A jednak krytyka byla,podobnie jak publiczność,znacznie łaskawsza niz np. wobec Emerson Lake And Palmer.
Ba…Byli i tacy ktorzy taki YES,nazywali początkiem nowej odslony traktując pozniejszy album Tormato,jako rozwiniecie nowej idei…
A ja pozostane przy swoim.To ostatnia plyta YES w pelni brzmiąca tak jak to powinno byc w latach 70-tych.Potęzne chwilami brzmienie sąsiaduje z fragmentami subtelnymi…Yes i Genesis,jeszcze przez jakiś czas grali tak jakby świat wokoło wciąż byl taki sam,bez wiekszych zmian…
Czasem to sie sprawdza…Recepta na jakość?
Jakos tak pokrywa mi sie to “Przebudzenie” z dzisiajszym przejsciem z ciemnosci do światła.Nie pierwszy raz zresztą gdy muzyka wspiera ludzki wysilek pozytywnego widzenia,przesłania…
Smacznego!
Od lat slucham tego utworu wlasnie w Wielkanoc.Potem to rozwijam za pomoca innych klasykow.Teraz jednak ciagle w pracy i czasem musze pospac…
Udanych przedsiewziec nie brakowalo.Bardzo lubie do dzisiaj ABWH czy kilka solowych projetkow.Lub Andersona ktory jakos idealnie zaczal pasowac do Vangelisa.
Procz Tormato,byla jeszcze zaskakujaco fajnie brzmiaca Drama…Tylko ze ten"prawdziwy" Yes to lata 70-te i do tego sie juz na sile nic dodac nie da
Nie przesadzaj.Jego głos ma jakąs tam skale,na co są odpowiednie okreslenia.Zresztą na pierwszych plytach gdzie jest nieco mniej typowego dla YES patosu,wcale tak"wysoko" nie było.
Geddy Lee z Rush,potrafil wyzej.Nie mowiac juz o facecie z Pavlov’s Dog Surkamp].Tego ostatniego,mimo wielu zachwytów w swiecie,jednak raczej nie polecam
