Jego imię oznacza Mściciel.
Jest wnukiem Akrizjosa, króla Argos i synem Danae. Jego dziadek usłyszał przepowiednię, że zginie z ręki własnego wnuka, dlatego aby nie dopuścić do jego narodzenia zamknął Danae w komnacie z brązu. Jednak Zeus pod postacią złotego deszczu zapłodnił Danae i tak doszło do poczęcia Perseusza.
Akrizjos dowiedziawszy się o dziecku postanowił zamknąć Danae w skrzyni razem z dzieckiem i wyrzucić do morza. Skrzynia dotarła z wiatrem na wyspę Serifos,
Rybak Diktos brat władcy tej ziemi – króla Polidektesa - wyłowił skrzynię u wybrzeży wyspy i zaopiekował się dwójką rozbitków. Na wyspie Perseusz dorósł, a Danae spodobała się królowi wyspy, Polydektesowi. Danae nie odwzajemniała uczuć króla, więc Perseusz był zmuszony bronić matkę przed adoratorem. Było tak do czasu aż król Serifos skłamał publicznie, że ożeni się z inną mieszkanką swego królestwa i w ramach zaręczynowego prezentu zażądał od zamieszkującej je młodzieży rumaków w liczbie stosownej do rangi wydarzenia. Perseusz, zobowiązał się do większej daniny - zapowiedział, że przywiezie królowi głowę Meduzy, jednej z trzech śmiertelnie niebezpiecznych Gorgon (jej wzrok zabijał każdego, kto spojrzał w jej ślepia). W przygotowaniach do wyprawy pomagali mu bogowie. Do szybkiego przemieszczania się na znaczne odległości otrzymał skrzydlate sandały. Do maskowania się przed wrogiem - hełm zapewniający niewidzialność. Do ścinania głów napotkanych potworów – ostry zakrzywiony miecz. Atena zabrała także herosa do Dejterjon na Samos, gdzie pokazała mu wizerunki Gorgon i udzieliła wskazówek, w jaki sposób odróżnić Meduzę od jej nieśmiertelnych sióstr. Poradziła mu również, by odwiedził wpierw Graje, znające trasę do Gorgon.
Heros dotarł do Graj, gdzie otrzymał rady jak pokonać jedną z Gorgon – Meduzę.
Graje, nazywane też starkami bądź Staruszkami, były to trzy siostry mieszkające w jaskini, do której nigdy nie dochodził najmniejszy promień słońca. Od urodzenia były siwe, wszystkie trzy miały tylko jedno oko i ząb, którymi w razie potrzeby się wymieniały.
Perseusz ukradł im oko i ząb, a oddał dopiero wówczas, gdy wyjawiły mu drogę do Gorgon. Według jednej z wersji mitu dały mu też hełm Hadesa, czyniący niewidzialnym i skrzydlate sandały. Zaś Hermes przyniósł mu ostry diamentowy sierp lub zakrzywiony nóż, którym syn Zeusa miał odciąć głowę potworowi. Wedle innej zaś wersji, wskazały mu drogę do nimf stygijskich posiadających uskrzydlone sandały, sakwę i hełm Hadesa i to od tych nimf heros otrzymał magiczne przedmioty.
Gorgony znajdowały się w krainie za wodami Okeanosa. Posiadały ręce z brązu, dłonie ze spiżu i skrzydła ze złota, dzięki którym potrafiły latać. Szyje ich pokrywała smocza łuska a w ich ustach sterczały straszliwe kły jak u dzikiej świni. Zamiast włosów z głów wyrastały im kłębowiska węży. Najstraszniejsza z nich była najmłodsza z trzech Gorgon, Meduza – jedyna śmiertelna.
Nie chcąc ulec skamienieniu, Perseusz ustawił się tyłem do potwora, widząc jego odbicie w tarczy z miedzi, (według niektórych źródeł trzymała ją dlań bogini Atena). Dzięki skrzydlatym sandałom wzbił się w górę i podarowanym mu zakrzywionym orężem uciął Meduzie głowę, po czym schował ją do torby i odleciał z wyspy. Z szyi Gorgony wydostał się skrzydlaty koń, Pegaz, oraz olbrzym Chryzaor.
Powracając okazało się, że czeka na niego kolejna przygoda. Otóż heros zobaczył przykutą do skały dziewczynę – była to Andromeda. Była to córka króla Cefeusza, i jego małżonki Kasjopei. Jej matka chełpiła się, że przewyższa swą urodą Nereidy, nimfy morza. Boginki poskarżyły się Posejdonowi, który zalał kraj wodą i na domiar złego zesłał potwora morskiego Ketosa, smoka pustoszącego ziemię. Andromedę miano złożyć w ofierze morskiemu wężowi, na przebłaganie boga Posejdona. Perseusz pokonał potwora i uwolnił dziewczynę. Kefeus zataił, że Andromeda była wcześniej obiecana innemu mężczyźnie. Perseusz pokazał ukradkiem rywalowi twarz Meduzy i zamienił go w kamień.
Według jednej z wersji mitu heros zamienił też w kamień tytana Atlasa.
Po powrocie Perseusza na wyspę Serifos, Polydektes, będąc pewnym, że Perseusz uległ wzrokowi Meduzy, poczynał sobie coraz zuchwałej wobec Danae. Nasz bohater znowu musiał sięgnąć po najsilniejszy argument i zamienić go w kamień. Po tym wydarzeniu osadził na tronie wyspy rybaka Diktysa, który kiedyś wyłowił go z wody.
Akrizjos, nie chcąc spotkać się z wnukiem (pamiętając przepowiednię), uszedł do Larissy jednak tak się nieszczęśliwie złożyło, że Perseusz i Akrizjos spotkali się podczas pewnych igrzysk. Nasz bohater wziął udział w zawodach jako dyskobol incognito, ojciec Danae zaś po prostu kibicował. Dysk rzucony przez Perseusza ugodził śmiertelnie jego dziadka.
Andromeda urodziła Perseuszowi pięciu synów (między innymi Persesa i Alkajosa) i córkę o imieniu Gorgophone, przywołującym dawne czyny ojca.
Istnieje też mit o tym jak Perseusz będąc już władcą Argos, opierał się wprowadzeniu nowego kultu Dionizosa, za co kraj został ukarany przez młodego boga. Kobiety zostały dotknięte szaleństwem i zjadały swoje dzieci. Perseusz szybko przebłagał Dionizosa i wzniósł mu świątynię.
Heros jest też założycielem Myken i Tirynsu.
Zakończywszy swą misję, heros mógł już zwrócić pożyczone sprzęty Grajom. Hełm Hadesa i sakwę przekazał Hermesowi (według innej wersji mitu hełm i sandały oddał nimfom). Głowę Meduzy z kolei podarował życzliwej mu bogini Atenie, choć wedle niektórych wersji mitu zatrzymał ją aż do śmierci. Córka Zeusa umieściła ją na swej tarczy Egidzie.
Perseusz po śmierci został przeniesiony na sklepienie niebieskie jako gwiazdozbiór.
