Troche jak powyzej ale…Przyszla mi do glowy inna postać.Czytałaś Wielkie nadzieje,Dickensa?
Otóz ta matematyca wyglądała jak miss Havisham 
1 polubienie
U mnie w szkole cienko, same chłopy by się hm podkochiwać. Polonistka krótko po otwarciu roku szkolnego poszła do rodzenia i nie wróciła już - średnio ładna, skromna i mądra - miała szacunek u uczniów, więcej mówiła z głowy niż z książek
1 polubienie
Daj spokój!
Koledzy i koleżanki to byli moi “bracia i siostry”,a nauczyciele to takie "ciocie i wujki…
Was też tak jakoś “rodzinnie” traktuję …
“Bo wszyscy POLACY to jedna rodzina…”
3 polubienia
Chodziłam do zespołu szkół: było liceum i technika. W liceum same dziewczyny (u mnie w klasie 3 rodzynków) a w technikum same chłopaki. Więc się raczej rozglądaliśmy się pomiędzy klasami.
2 polubienia
Miałem kolegę, który się ożenił z nauczycielką, Nie mam z nim już kontaktu, więc nie wiem, czy przetrwało. Była od niego 8 lat starsza.
W średniej szkole podobała mi się nauczycielka od niemieckiego, ale zakochaniem tego nie nazwałbym. Prędzej chucią 
. Ale chuć to raczej nie miłość, nawet platoniczna 
4 polubienia
Niektóre nauczycielki to niezłe babeczki były i w związku z tym różne rzeczy wyobraźnie podpowiadała, ale zawsze różnica wieku powstrzymywała mnie od czegoś w stylu podkochiwania się. Z resztą, ogólnie niezbyt kochliwy jestem.
3 polubienia
Dobrze, że temat jest o platonicznej, bo inaczej bym się czuła jak w grze w butelkę…
2 polubienia
@Nunu To była fajna gra! Nie jakieś tam słoneczka! 
2 polubienia
Teraz to mam wrażenie, że słoneczka się rozpoczynają parę lat wcześniej niż kiedyś ta butelka…
3 polubienia