W tym Rekskie, to raczej dusza zajęcza była. Nie dość, że się bał, to jeszcze ze strachu zajęczał. Jedno, co mu dobrze wychodziło, to vqrwianie wszystkich dookoła swem jazgotem.
1 polubienie
Za to ten Diuk był takim wielkim przyjaznym bernańczykiem. Prawie niedźwiedź. Tylko, że łagodny był niesłychanie.
Miałem kiedyś kota Feliksa, a tak się składa, że jakoś podobnie po łacinie jest kot.
2 polubienia
Bo psy pasterskie łagodne sa
Ja wychowalam sie jak wiesz z bernardynem mieszkajacyn posesje obok.
Ogolnie male psy hałaśliwe są, ale moze po prostu boją się rozdeptania?
Ja uwazam, ze dzieci wychowane ze zwierzakami jako na braćmi mlodszymi sa empatyczne.
A pojawil mi sie nowy malutki gekon. Stary po ostatnich deszczach chyba szuka szczescia na wydmach?
2 polubienia
Tak, Felis – no, ale to logiczne. Natomiast pies po łacinie, to “canis”
3 polubienia
Tu bardziej chodzi o zachowanie
Psy nawet do dziś potrafia przejąć rządy . A współczesny podzial na gatunki to tak o ile dobrze pamietam poczatki XVI wieku? Kiedy lacina juz byla jezykiem martwym
A jak ktoś się nazywa Piotr, czyli skała po łacinie lub grecku (nie pamiętam dokładnie), czy to logiczne?
1 polubienie
Imiona to czesto magia zyczeniowa.
1 polubienie
Greka. Petros, Petro
Petros - skała
petro - okruch.
W grece w tych dwóch słowach zachodzi gra słów.
Wbrew temu, co mówią katolicy, to Bóg jest skałą, a Piotr jej okruchem.
4 polubienia
Czy Was także oświeciło dopiero po chwili, że ta latarka, której szkoda koledze @harmonik -owi to jednak lekarka była? 
Nikt nie zaprzecza, że lekarką jest (i to młodą), czyli osobą o dużym wykształceniu specjalistycznym, medycznym. To pytanie zadałem jako przykład raczej żartobliwej sytuacji, w której niekoniecznie mądrze jest brać udział w takich imprezkach, jak teleturnieje…