Ewa została moją siostrą, prawnikiem, matką, przyjaciółką i policjantką
Ona cie studiuje. Jakbyś była jakąś sztuką, książką czy szkicem. Analizuje to jak chodzisz, mówisz, jesz, myślisz, śpisz
.
Po raz pierwszy obejrzałem - warto przynajmniej raz obejrzeć. Opowieść o obsesji fanki na punkcie aktorki - fanka postanawia zastąpić jej miejsce.
Kapitalna konfrontacja Bette Davis i Ann Baxter.Jeden z moich ulubionych filmów tamtych lat.
Nigdy nie zrozumiem dlaczego Ann Baxter nie stała sie i u nas,gwiazdą 
Wystarczy zobaczyć"Wyznaję",Hitchcocka…
Tak, ciężko zniosłem czarno-biały film, ale obraz warty obejrzenia niewątpliwie.
Warto zobaczyć ze względów psychologicznych.
Ciężko?Dla mnie to zawsze jakiś rodzaj ulgi…
To teraz zobacz “Laurę” z 1944 roku,z kapitalną Gene Tierney…
I jeszcze może"Sierpniowe wieloryby",Lindseya Andersona.To juz w kolorze 
Dwie gwiazdy dawnego kina [Bette Davis i Lilian Gish-wielka gwiazda kina niemego] na jesieni życia…A to ten sam Anderson który nakręcił niepokorne Lucky Man czy Szpital Brytania…
A to jeszcze Waści dopowiem ze na przełomie lat 80/90,istniala na Wyspach grupa rockowa All About Eve która nazwę zaczerpnęła z tego właśnie filmu.
Śpiewała tam Julianne Reagan,dziewczyna nie tylko śliczna ale także obdarzona mocnym i ciekawym głosem.Na gitarze grał Tim Bricheno który mignął w jednym ze składów Sisters Of Mercy.Ale to tak jedynie na marginesie.Wydaje mi się jednak ze band mógłby Ci przypaść do gustu 
“Sierpniowe wieloryby” mam w niedalekich planach - na pewno dam znać.
O zespole pierwsze słyszę, z pewnością się z nim zapoznam.
A co filmów czarnobiałych - ja jestem z innego pokolenia - może to dlatego.
Z pewnością dlatego…Ale też musze przyznać ze zawsze wolałem fotografie czarno białe i to sie jednak do dzisiaj,przekłada na film.
Inna sprawa ze i bez tego,jestem fanem kina z lat 1938-1980
