Zakladalem ze w tym roku,posune sie troche naprzod…W zeszlym roku udalo mi sie i mam nadzieje ze teraz takze…
Po entuzjastycznym przezyciu"Sprawy Savolty",Eduardo Mendozy,przyszla pora na jego ostatnia powiesc.“Krol przyjmuje"czyli pierwszy tom spodziewanego cyklu,“Zasady dynamiki”…
Nie ukrywam ze jestem/stalem sie ostatnio,WIELKIM fanem talentu pisarza! Jego przepiekny i bogaty jezyk,jest sam w sobie"grzechu wart”.A historie opisywane z reguly w czasach dyktatury frankistowskiej lub wczesniej,w latach przedwojennych,sa fascynujace.
W ostatniej powiesci,zaczynamy w latach 60-tych.Swiat byl jednym wielkim tyglem wydarzen ktore mialy wplyw na spoleczenstwa jak malo ktora dekada.Hiszpania poczatkowo stala z boku.W tym momencie poznajemy mlodego dziennikarza ktory szuka swego miejsca na Ziemi ale…czyni to bez wiekszego entuzjazmu i mimo iz jest swietnym obserwatorem,jest biernym i nie dajacym sie zanadto lubic,dryfujacym,nieco cynicznym mlodziencem…
Przytrafia mu sie spotkanie z koronowana glowa ze wschodu Europy,przebywajaca na wygnaniu i juz sam ten fakt mozna uznac za brawurowy poczatek…
Streszczac bron Boze nie mam zamiaru ale w tym momencie rozpoczyna sie “spacer” po wypadkach jakie maja miejsce w Europie.Nasz bohater podrozuje choc sam nie bardzo wie,czego szuka.Nie jest jednak glupi i ma oczy otwarte.W przeciwienstwie do swoich bliskich oraz napotkanych osob.To jakies dziwaczne getto"tych co wszystko wiedza najlepiej",co maja wyrobiona opinie na temat kazdej zmiany,pokojowej czy rewolucyjnej,zachodzacej wowczas w Europie.Kilku zabawnych wrecz dickensowskich typow jak jego szef w NY ale tez typy wyjatkow odpychajace jak francuski pianista czy ekstremalnie cyniczna Niemka…I w ogole,kobiety w tej powiesci raczej nie przypominaja naszych dziewczyn z tamtych dekad…Bo jedna ze spraw ktore rzucaja sie w oczy niemal natychmiast jest roznica miedzy 1968 w Polsce [np. marzec] a buntami mlodziezy w Paryzu czy innych miastach Europy i Ameryki.Krotko mowiac,to co u nas probowano zwalczyc,bylo mniej wiecej tym samym na co powolywali sie zachodni"rewolucjonisci" 
Ot, chichot historii…
Mendoza opisuje to wszystko plynnie,ze swada,nie zapominajac kim byli The Beatles czy Janis Joplin,jak na swiatlo dzienne wynurzali sie geje czy drwiac niczym Woody Allen z wszelkiej pseudo awangardy w sztuce tamtych lat.Oj,bilo mi serce gdy czytalem!
Polecam i stawiam teze ze Mendoza to obok mojego ulubienca,Patricka Modiano,najciekawszy wspolczesny pisarz.
Oczywiscie kazdy ma prawo do kontry i zapewne kazdy ma innego faworyta bo w literaturze tak juz jest jak chyba w zadnej innej dziedzinie sztuki.
A zatem? 
A ja przeczytałam całą Galbraith…
Chodzi o Cormorana Strike’a?
Ten rok zacząłem mocnym akcentem, jeśli o czytanie chodzi. Ale, to nie literatura piękna, choć kilka książek fabularnych czeka w kolejce. Najpierw muszę skończyć to, co zacząłem, a “trochę” tego jest. “Zaryłem” się w obszernym, naukowym kompendium dotyczącym polskich władców w świetle najnowszych odkryć historycznych. Streszczał tego nie będę ze zrozumiałych względów. Do badań historycznych dołączyła genetyka i komputerowa technologia. Jestem zdumiony tym, jak wiele starych ustaleń potwierdzają najnowsze metody badawcze, Tym większy mój szacunek dla badaczy, którzy nie mieli do dyspozycji dzisiejszych urządzeń. Oczywiście, nowoczesne światło odkryło sporo zmian w historii, ale nie są one rewolucyjne. W ciągu ostatnich 20 lat badań historii doszło też do kilku nowych odkryć, ale i, jak to bywa, namnożyło się nowych pytań. Fascynujące.
Tak. Bardzo sympatyczna postać.
Nie było w planach wiec nie czytałem 
W tym roku przeczytałam:
Opowieść wigilijną - Dickensa
Dom dzienny, dom nocny - Tokarczuk
Bar Pod Kogutem - Grishama
Był sobie pies - W.B. Cameron
Boże Narodzenie w Lost River - Flagg Fannie
Nie ukrywam, że Tokarczuk czytałam “na raty”.
Galbraith - oprócz Pottera czytałam:
Jedwabnik, Wołanie kukułki, Żniwa zła i Trafny wybór. Ta ostania nie przypadła mi do gustu.
Mendozy znam tylko Sekret hiszpańskiej pensjonarki i Przygody damskiego fryzjera, jakoś nie zostałam jego fanką. Może jeszcze nie dorosłam do tego, by go docenić.
Trafny wybór czeka w kolejce. Ale, z tego co wiem, to nie jest z cyklu o Cormoranie Strike’u. Polecam Zabójczą biel!
Nie jest, ale napisałaś:
A Zabójcza biel też z Cormoranem?
Nazwisko pisarza mi sie obilo o uszy, bo zostal laureatem chyba najwazniejszej nagrody literackiej Premio Planeta (Planeta to wydawnictwo)
Do tej pory jakos sie bardziej nie interesowalam, ale skoro zachwalasz?
Zawsze jakas odniana po Perez Reverte i Camilleri bedzie. 
Nowy rok rozpoczelam ksiazka Hawkinga “Wszechswiat w skorupce orzecha” - tym razem po polsku. A to jest tak jakbym czytala inna ksiazke - a chcialam poznac polskie nazewnictwo w tym temacie. Dobrnelam do polowy bo malo bylo czasu. Teraz czytam dalej juz po niemiecku (drugi raz, bo czytalam to dosc dawno temu) i nawet czytajac powtornie znajduje tematy inspirujace.
Druga ksiazka jest “Poetry Slam” - chyba pierwsza ksiazka na ten temat. Wczesniej widzialam video i sluchalam swietna plyte jednej z uczestniczek.
Nie czytam książek.
@birbant
ak samo moglabym napisac o moich zainteresowaniach. W tym stopniu co ciebie interesuje historia - mnie fizyka kwantowa w aspekcie filozoficznym. Zadziwiajace sa tu wyniki badaczy w porownaniu z teoria i fizyka klasyczna!
Tak, to czwarta część. Moim zdaniem najlepsza!
Cztery już przeczytałem w tym nowym roku 
Już czytam szóstą…
[quote=“birbant, post:4, topic:6491”]
Fascynujące.
I bedzie jeszcze bardziej fascynujace jesli podzielisz sie chocby w jakims stopniu,za pomoca jakichs przykladow,najnowsza wiedzą…