Mam zamiar ochrzcić moje dziecko, które wychowuję razem z narzeczonym. Nie jest on biologicznym ojcem dziecka. Czy w takiej sytuacji ksiądz może odmówić chrztu? Czy muszę informować biologicznego ojca o tym wydarzeniu (on nie interesuje się dzieckiem)? Co z rubryką “ojciec” na świadectwie chrztu?
5 polubień
Pierwsze: Ojciec to ojciec, w dokumentach być powinien.
Drugie: Informować o chrzcie. Jeśli nie przyjdzie, to będzie to jego własna decyzja… ale może zaprzeczy stereotypowi i przyjdzie.
Trzecie: Ksiądz nie ma prawa odmówić chrztu dziecku, bo to jemu udziela chrztu a nie biologicznemu lub niebiologicznemu ojcu…
9 polubień
Cześć, miło że jesteś 
Uważaj: księdzu NIE WOLNO odmówić chrztu. Tak stanowi prawo kościelne. Miałam to z własną córką i zagięłam księdza…
6 polubień
Ksiądz nie moze odmówić, to raz. A dwa- ojcem jest ten,ktory wychowuje, nie ten który "zrobił ".
Nie masz żadnego prawnego ani moralnego obowiązku informować biologicznego ojca,jeśli ojcem dla Twojego dziecka jest ktos inny.
7 polubień
P.S Na metryce chrztu musza byc dane tego,czyje nazwisko ma dziecko. Nie ma tam nazwisk. Na metryce chrztu są tylko imiona rodziców.
2 polubienia
Dane zgodne z aktem urodzenia.
3 polubienia
Dokładnie tak.
1 polubienie
Ksiądz musi ochrzcić dziecko, ale bywają tacy, co odmawiają, jeżeli jest nieślubne. Spotkałem takie przypadki. Wtedy trzeba poszukać innego kapłana.
7 polubień
To był właśnie “mój” przypadek. Zaskoczyłam księdza stwierdzeniem, że znam prawo kościelne (bo znam tylko to!). Ale wystarczyło.
4 polubienia
Kwestia grubości koperty.
A po co chrzcisz?
Może dziecko jak dorośnie nie będzie chciało tkwić w kościelnych statystykach jako katolik. Niech wybierze potem własną drogę. Ważne by był dobry.
2 polubienia
Najlepiej wybrać parafię, która nie robi żadnych problemów. Zazwyczaj są to duże parafie miejskie.
4 polubienia
Tak to już jest, że o dziecku do jego dojrzałości i pełnej świadomości decydują rodzice, tudzież jego opiekunowie, chcąc jak najlepiej dla niego (w tej kwestii również), kształtując w ten sposób jego dalszą drogę na własną modłę - wierzący chrzczą, ateiści nie.
I to jest zrozumiałe.
A ten system działa w dwie strony… Znam przypadek z “pobliskiego ogródka”, kiedy to niewierzący rodzice nie ochrzcili własnego syna. W wieku 20 lat sam przyjął sakrament i wewnętrznie miał poczucie swoistej “straty” przez te lata… rozmawiałam z nim na ten temat.
Dochodzi tu jeszcze kwestia “czasów” (patrz: nacisków, wykluczeń…) - kiedyś na palcach można było policzyć tych “innowierców”. Dzisiaj bardzo się to zmieniło.
I nasuwa się pytanie - czy przekonania dot. wiary powinny rzutować w jakikolwiek sposób na postrzeganie człowieka?
No nie, nie powinny.
Dokładnie tak ! I to jest clou tego tematu.
Cześć @Ewelajna15, sorry, że trochę obok tematu 
A ja Ci powiem waranko, że właśnie z tymi mniejszymi parafiami jest bardziej “z górki”.
Mam działkę na wsi, więc co nieco do mnie dochodzi… 
1 polubienie
Nie mam pojęcia.
Zapytaj księdza!
Niekoniecznie! W tych dużych parafiach księża często boją się proboszcza, który chce być bardziej papieski od papieża. Z moich doświadczeń: łatwiej na małej wiejskiej parafii, gdzie jest 1 ksiądz, który nie musi tłumaczyć się przełożonemu.
2 polubienia
U mnie te największe parafie, bazyliki i katedry, parafie przyklasztorne jakieś bardziej otwarte…
1 polubienie
@Aszka_J Zaskoczyłaś mnie trochę tą opowieścią… Ale jest coś takiego, taki syndrom neofity…oby na długo tej młodej osobie starczyło: praktykujący od dzieciństwa często są wypaleni i znudzeni swoją wiarą…
1 polubienie