Wszyscy wiedzą kim był Napoleon, Ale kim był mój dzisiejszy bohater może niektórzy pamiętają z podręczników szkolnych, że gdzieś tam był, prawdopodobnie we Francji i na tym koniec. Nie dziwota, bo literatura oraz sztuka w tym filmowa nie poświęciła mu tyle uwagi, co Napoleonowi i, moim zdaniem, jest to bardzo niesprawiedliwe. Tymczasem ten Bonaparte przy Karolu Wielkim był zwykłym europejskim awanturnikiem, któremu wszystko rozpadło się jeszcze za życia. Zaś dzieło Karola trwa do dziś i jest nim nasza dzisiejsza Europa, co będę wywodził w komentarzu poniżej.
W swoim historycznym hobby “zakochałem” się w kilku postaciach przez fascynację tym, czego dokonali i jacy byli. Należą do nich dwaj polscy władcy, Mieszko I i jego syn, Bolesław Chrobry, a także mieszkowa córka - Świętosława, królowa na trzech tronach i matka jednego z królów angielskich oraz car Piotr I Wielki. Tym postaciom, każdej z osobna też chcę poświęcić miejsce na naszym forum. Każdej z nich kiedyś poświęciłem mnóstwo czasu tropiąc i szukając materiałów o nich jakie tylko w Polsce mogłem uzyskać, a historie z tym związane bywały i pijackie i humorystyczne. Wyciągnąłem co się dało.
I jeszcze jedno przy okazji. W moich wywodach czasem zdarzy mi się użyć słów: polskie, francuskie, niemieckie. To tylko dla ułatwienia zrozumienia kontekstów, bo w czasach, o których piszę, takie pojęcia nie istniały. Nie było Niemiec, Francji czy Polski. Italii też nie było, było królestwo Longobardii na ten przykładowy przykład.
Pierwszy zamiar swój zasadniczo spełnił, a była nim odbudowa starożytnej Romy pod względem obszaru. Zanim podam co było dalej, to skupię się na jego geniuszu strategicznym. Historycy naliczyli mu coś koło 60 zwycięskich kampanii wojennych, a połowie osobiście dowodził. Pozostałymi dowodzili ludzie osobiście przez niego szkoleni. Miał doskonały wywiad oraz dywersję…, tak, dywersję i zanim rozpoczął z kimś wojnę był w posiadaniu wszystkich do tego potrzebnych informacji. Sam był mistrzem dezinformacji wojskowej. W jego armii, która sięgała do 90000 wojska podstawową rolę odgrywała konnica ciężka, która z kolei stała się zalążkiem europejskiego rycerstwa, a później szlachty. To był trzon liczący nawet do 20000 ciężkozbrojnego chłopa. Reszta to różne rodzaje piechoty. Jego talenty dyplomatyczno - polityczne zapodam później, na razie koncentruję się na tym jakim był wodzem. Jak widać Bóg obdarzył go wielkim rozumem i pod tym względem.
Obaj mieliśmy rację. 
