Do Tolkiena, podobnie jak @benasek, zbierałam się długo. Przeczytałam i nie żałuję. I podobnie jak @gra uważam, że wersja filmowa jest zaskakująco dobrą ekranizacją. Lata temu oglądałam też film rysunkowy i uważam, że jest znakomity.
3 polubienia
Dla mnie Tolkien to klasyka światowej literatury. A przede wszystkim wizjoner. I ta jego wyobraźnia. Przecież on to pisał ok 100 lat temu.
Znawca literatury staroangielskiej i chyba filolog klasycznej. I koneser ludzkiej natury, co w jego trylogii mocno widać. A co do jego książek, to również zwróciłem uwagę na jego kulturę pisania. Czytałem wszystko, co wyszło po polsku i 
4 polubienia
Nie pisz tak głośno, kochaniuteńka, bo kolega @benasek usłyszy i zaraz będziesz miała obrazki… 
4 polubienia
Nie śpicie. To dobrze, bo kto rano wstaje… 
1 polubienie
Na obrazki nie powiem “Bez łaski!” 
2 polubienia
Nie śpimy a nawet jedziemy. 
Dużo nas, dużo nas!
2 polubienia
Obrazki w wykonaniu kolegi @benasek nie wiem czemu, ale wpędzają mnie w ciezka depresje czasem…
A co do Tolkiena?
Po prostu nie wypada nie znac. Co do bycia fanem? Obowiazku nie ma. Filmy mi się podobały.
Jak na adaptacje książek sa na mojej top liscie.
3 polubienia
Lilak łasicy,
zagadka to birbanta,
żadnej tajemnicy.
2 polubienia
Mądrość celebryty … niezły oksymoron. 
6 polubień
Nie jedyny tutaj.
4 polubienia
Dlaczego post Czarnego Rycerza jest na żółtym tle?
To jest tzw. kolor moderatora. Wyroznienie
Przyznawany wg jego widzimisie lub na wniosek uzytkownikow, jeśli czyjas wypowiedz sie bardzo podoba - wtedy trzeba uzyc magicznej formułki @okonek, prosze o kolorek dla postu(tu wpisac, o ktory chodzi) 
2 polubienia
Dzięki za wyjaśnienie. 
1 polubienie
OO
Ja bardzo gustuję w Tolkiemie . Najpierw był Władca pierscieni, potem Hobbit ( znacznie prostszy w odbiorze od Władcy/ a potem Silmarillion - znacznie trudniejszy, taki poziom hard. Potem oczekiwanie na ekranizację trylogii - która mnie nie rozczarowała. Orlando Bloom jako Legolas jest śliczny. Niestety adaptacja Hobbita zbyt odbiega od ksiązki - nie podobało się.
a z rzeczy przeczytanych po latach - Pan Tadeusz - przeczytany z własnej nieprzymuszonej woli w wieku 35 lat - nawet z przyjemnością. / w szkole nie do przejscia/
3 polubienia
Pana Tadeusza po raz pierwszy przeczytałem, bodajże w 7 klasie będąc, a więc wcześniej niż programowe lekturowanie. Przyznam szczerze, że nawet podobało mi się.
XIII księgę Fredry poznałem nieco później… Starszy kuzyn mi to zapodał… 
2 polubienia